New York - wernisaż wystawy

Jest to najprostsze przedstawienie wielkiego miasta, które zachwyca wielu ludzi na świecie samą swoją nazwą. Zdjęcia nie mają pełnić funkcji artystycznej, a jedynie jest to mój ogląd na świat, którym chciałam podzielić się z odbiorcą. Pokazać to co w USA mnie urzekło i wywarło ogromne wrażenie.

Julia Dacka
Mój pierwszy kontakt ze sztuką miał miejsce w MDK w Chełmie, w pracowni artystycznej pod opieką Pani Jolanty Malickiej. Miałam wtedy pięć lat i mówiąc obiektywnie nie umiałam nawet narysować kółka. Pani Malicka, otworzyła mi drzwi do świata sztuki, nauczyła różnych ciekawych technik plastycznych, nauczała o wielkich mistrzach w sztuce i dokładała wszelkich starń, abym zdobywała nagrody w konkursach. Natomiast w CHDK poznałam, niezwykle ciepłą osobę- panią Anię Betiuk, która w swojej pracowni, nauczyła mnie arkadyjskiego podejścia do sztuki. Zawsze można było poczuć zapach herbaty, słychać było śmiechy. Do pracowni uczęszczały niezwykłe osoby, z którymi kilka razy w okresie letnim, jeździłam na plenery rysunkowo-malarskie W międzyczasie, moja mama zarażała mnie fotografią ( zasypywała licznym książkami, opowiadała o ciemni fotograficznej, z czasem zaufała mi i dała analogowy aparat do ręki). Kolejnym przystankiem była grupa fotograficzna "Paprazzi" z MDK, która nauczyła mnie podstaw cyfrowej fotografii.
Wszystkie bodźce artystyczne zarówno od nauczycieli jak i rodziny sprawiły, że wybrałam naukę w Liceum Plastycznym w Zamościu (na profil fotograficzny). Liceum to uczy mnie nie tylko fotografii, przede wszystkim kształtuję ogląd na sztukę oraz rozszerza wiedzę z zakresu historii sztuki, malarstwa, rysunku, rzeźby. Wszystkie te czynniki przyczyniają się do
wrażliwego oglądu na świat. W międzyczasie, zapisałam się do drugiej szkoły, oczywiście nie porzucając pierwszej. Zapisałam się do Lubelskiej Szkoły Fotografii, gdzie niezwykle
cierpliwi wykładowy, z ogromnym zapleczem fotograficznym tłumaczyli mi, gdzie popełniłam błędy i nadal mi to tłumaczą. Zawsze odpowiedzą na pytania, wsłuchają i powiedzą do jakiego źródła sięgnąć. Oto moja krótka historia, która mam nadzieję będzie trwała nadal i że wciąż będzie pełna wspaniałych ludzi, którzy są dla mnie ogromnym wsparciem.